فیلمی از جنس زندگی
آملی واسه من فقط یه فیلم نیست یه سبک زندگیه،انقد که این فیلم خوب و دوست داشتنیه که هیچ وقت از دیدنش سیر نمیشم،آملی بیناش میفهمن من چی میگم:)
اگه بخوام قصه شو خیلی به صورت خلاصه و خاله زنک طور(به دور از اصطلاحات سینمایی و این حرفا)بگم اینه که:درباره یه دختر درونگرا و خیالپردازه که تو یه خانواده ای به دنیا میاد که مادر خیلی عصبیه و پدری داشته که هیچوقت اونو بغل نکرده و اون همینجوری تنها و بدون همبازی بزرگ میشه و توی یه بار به عنوان پیشخدمت کار میکنه و هیچ هدفی ام توی زندگیش نداشته،تا اینکه یه روز یه جعبه خیلی قدیمی توی خونه ش پیدا میکنه و با کلی جستجو اونو به صاحبش برمیگردونه،شادی حاصل از این کارش اونو به کمک کردن به مردم علاقه مند میکنه...
خیلی چیزا هست که منو به این فیلم علاقه مند میکنه مثل:موسیقی فوق العاده و جادویی آقای یان تیرسن،لبخندای کارتونی طور آدری تتو(بازیگر نقش آملی)،لذت های ساده و کوچیک کاراکتر اصلی فیلم مثل دیدن صورت آدما توی تاریکی سینما،فرو کردن دستش توی کیسه نخود و لوبیا و... در نهایت ساده و بی تلکف بودنش برای ادا کردن حق مطلب به بیننده و اینکه یه جورایی مثه شازده کوچولو میمونه.
