در دلم چیزی ویران شده، چیزی که نمی‌دانم چیست و اضطراب و دل‌شوره مثل مِهی در ته درّه‌ای بی‌ آفتاب جایش را گرفته است. باید خودم را بالا بکشم ، به‌ سوی روشنایی سبز و چشم‌اندازهای دور.

شاهرخ مسکوب - روزها در راه