می‌دانم که هیچ‌وقت تصمیم نداشتی در نظرم دوست‌داشتنی جلوه کنی.

و می‌دانم دلایل دوست‌نداشتن‌ت بیشتر از بهانه‌های دوست‌داشتن‌ت است.

به هر حال از تو ممنونم که ناخواسته این فرصت را به من بخشیدی تا دوباره «دوست‌داشتن» را تجربه کنم.

برای من چیزی الهام‌بخش‌تر و امیدوارکننده‌تر از دوست‌داشتن کسی نیست،

مخصوصا دوست‌داشتن ببر خشمگین و زخم‌خورده‌ای مثل تو که  وقتی در انحنای شانه‌ و گردنم آرام می‌گیری و به بچه گربه ی بی پناهی تبدیل می شوی.

به امید روزی که تمام  خوشی های دنیا مستدام باشند.

آمین